เรื่องลับนักวิ่งชาย…ใส่กางเกงในวิ่งดีหรือไม่ใส่วิ่งดี

เรื่องลับของนักวิ่งชายวันนี้ ไม่ใช่ที่ไหนไกล เป็นเรื่องที่สักวันหนึ่ง ท่านชายอย่างเราต้องตัดสินใจ และชั่งใจนานมากว่า…จะใส่กางเกงในไปวิ่งดี หรือไม่ใส่ไปดี

เอาหล่ะ..เรามาวิเคราะห์กันก่อนว่าทำไม่เราจึงต้องใส่กางเกงใน แล้วค่อยมาเถียงกันว่าแบบไหน (ใส่หรือไม่ใส่) ดีกว่ากัน ในเรื่องผลกระทบต่อเพอร์ฟอร์แมนซ์ (performance)

เราสามารถสรุปสาเหตุที่เราใส่กางเกงในได้ออกมาดังนี้…

เพื่อความคล่องตัวและความมั่นใจ เวลาใส่เจ้ากางเกงในแล้วเจ้าตัวน้อยแล้วมันจะไม่โต่งเต่ง แกว่งไปมา อยู่เป็นที่เป็นทาง ถ้าไม่ก็รบกวนจัดระเบียบก่อนนะครับ เมื่ออยู่เป็นที่เป็นทางแล้ว การเคลื่อนไหวก็จะทำได้คล่องตัวและรัดกุมมากขึ้น เป็นสาเหตุให้เกิดความมั่นใจว่าเจ้าน้องชายจะไม่โผล่ออกมาทักทายเพื่อนร่วมโลกให้แตกตื่น ทั้งเวลาลุกนั่ง เดินเหิน วิ่งและการทำกิจกรรมต่างๆ แม้แต่เวลาเห็นสิ่งเร้าใจ…เรียกว่ากางเกงในช่วยเรียกความมั่นใจ แล้วเวลามีความมั่นใจ อะไรๆ ก็ดูดีไปหมด

ประการต่อมา…ใส่เพื่อซัพพอร์ต (Support) ช่วยโอบอุ้มน้องชาย เวลาประกอบกิจกรรมที่ต้องอาศัยการเคลื่อนไหวสูง จะได้ช่วยลดการเขย่าลง บางคนก็กลัวว่าถ้าไม่ใส่กางเกงในนี้เสี่ยงเป็นโรคไส้เลื่อนได้ก็มีเหมือนกันครับ และที่สำคัญกางเกงในช่วยทำหน้าที่เป็นฉนวนป้องกันสิ่งไม่พึ่งประสงค์เข้ามา อย่างมดแมลงตัวเล็กตัวน้อย และช่วยควบคุมอุณหภูมิ ถ้าได้ไปเมืองนอกหรือช่วงหน้าหนาวในเมืองเหนือ เวลาไม่ใส่กางเกงในวันจะเย็นหวิวๆ มากครับ

แล้วเราจะใส่กางเกงในวิ่งดีไหม หรือว่าไม่ใส่ดี

จากประสบการณ์การวิ่งของผู้เขียน ขอแนะนำว่า เราจะใส่กางเกงในวิ่งฝึกซ้อมในช่วงแรกๆ ระยะไม่เกิน 10 กิโลเมตร แต่พอเริ่มขาแข็งและไต่ระยะทำการไปไกลขึ้น เราก็จะเริ่มไม่ใส่กางเกงในละครับ

สาเหตุที่เราไม่ใส่ก็เพราะ การป้องกันการเสียดสีเป็นหลัก อย่าลืมว่ากางเกงในเป็นผ้าที่มีการผสมใยผ้าคอตตอน (Cotton) ที่ให้ความนุ่มสบาย ระบายอากาศได้ดี แต่เวลาใช้ใส่วิ่งฝึกซ้อม เจ้าเหงื่อที่ออกมาจะไหลไปสะสมที่กางเกงใน ผ้าคอตตอนก็ขึ้นชื่อในการกักเก็บน้ำซะด้วย เมื่อผ้าเปียก (กางเกงใน) โอกาสเสียดสีกับผิวหนังก็สูงขึ้น นี้เป็นสาเกตุว่าทำไมนักวิ่งระยะไกลจึงไม่ใส่กางเกงใน นอกจากหนักน้ำที่เพิ่มขึ้น เปียกอับชื้น โอกาสเกิดแผลจากการเสียดสีก็สูงขึ้นด้วย

แล้วถ้าไม่ใส่ละ มันจะเป็นอย่างไร…เมื่อคุณเป็นนักวิ่ง บอกได้เลยสักวันหนึ่งคุณจะไม่ใส่กางเกงในไปวิ่ง คุณจะใส่กางเกงรัดกล้ามเนื้อแบบแนบเเก้มก้นตึงเปรี๊ยะ ไม่ต้องเขินครับ เพราะกางเกงที่ใส่วิ่งจะมีฟังค์ชั่นช่วยคุณและน้องชายคุณ ให้วิ่งได้อย่างมั่นใจ

1. กางเกงวิ่งจะมีซับใน ช่วยซัพพอร์ตและให้ความกระชับระดับหนึ่ง มั่นใจได้ว่าจะไม่ให้น้องชายโผล่ออกมาเชิดหน้าชูตาให้สาวๆ กรีดร้อง

เจ้าซับที่ว่านี้จะทำหน้าที่เหมือนๆ กางเกงใน แต่จะให้ความรู้สึกเบาบาง โปร่งอากาศ มีพื้นที่กว้างมากกว่า เพราะต้องเน้นระบายเหงื่อให้ออกเร็วที่สุด เป็นกางเกงที่ผู้เขียนนิยมใส่มากครับ ใส่ฝึกซ้อมวิ่งคล่องตัวดี ราคาไม่แพงกว่ากางเกงวิ่งแบบแนบเนื้อหรือรัดกล้ามเนื้อด้วย

2. กางเกงวิ่งแบบรัดกล้ามเนื้อหรือแบบแนบเนื้อ ก็เป็นที่นิยมในหมู่นักวิ่งระยะไกล แบรนด์ที่นิยมใส่กันก็ Compressport และ 2XU พวกแบนรด์เสื้อกีฬาตลาด อย่าง Nike และ Adidas ก็มีนะ เวลาใส่แล้วจะให้ความคล่องตัวสูงมาก และรีดเหงื่อออกได้เร็ว เบาและระบายอากาศดี

เนื้อผ้าจะแนบไปกับผิวหนังเสมือนเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย ทำให้เคลื่อนไหวร่างกาย ขา น่อง ได้ง่าย ไม่มีง่ามกางเกงให้ติดขัด แต่ช่วงแรกๆ ก็อาจจะเขินนิดหน่อย แต่เวลาใส่ไปออกงาน มาราธอนหรือเทรล มีเพื่อนๆ ใส่กันเยอะเลยครับ ไม่เขินเลย

พวกกางเกงแบบแนบเนื้อจะมีความเหนียวและยืดหยุ่นสูงมาก ไม่ขาดง่ายๆ เพื่อนๆ คนไหนที่เริ่มวิ่งระยะไกลขึ้นก็ลองหาซื้อมาใช้งานดูครับ แล้วจะติดใจ

ไม่ใส่กางเกงในแล้ว performance จะดีขึ้นไหม…ถ้าตอบจากประสบการณ์ส่วนตัว เวลาไม่ใส่กางเกงใน แต่ไปใส่กางเกงวิ่งที่มี ซับหรือใส่กางเกงรัดกล้ามเนื้อ จะให้ความรู้สึกคล่องและสบายตัว การเคลื่อนไหวจะทำองศาได้มากขึ้น ไม่ติดขัดกับเนื้อผ้า ทำให้มีความมั่นใจมากขึ้น วิ่งได้อย่างสบายใจไร้กังวล โฟกัสต่อการวิ่งแข่งขันและการจัดระเบียบร่างกายได้ดี ผลคือ performance ดีขึ้นครับ แม้ไม่มากแต่ก็ช่วยได้ระดับหนึ่งละ